زندگی, چنین است که با تلخ کامی و گرفتگی همراه می باشد, رنجهای زیادی باخود دارد, گوناگون می باشد و با رنج و ناکامی و بلا آمیخته شده است. تو از دست آن همواره آزرده خاطر و رنجور خواهی بود؛ هیچ پدر یا همسر یا دوست یا خانه و یا شغلی نیست مگر آنکه ناگواریهایی به همراه دارد و گاهی انسان را ناراحت می کند. پس سوز شر و بدی را با آب سرد خیر و خوبی اش خنک بگردانید تا همه از آن نجات یابید.
خداوند, دنیا را چنان آفریده است که همواره دو چیز مخالف را با خود دارد؛ خیر و شر, آبادانی و خرابی, شادی و اندوه؛ بعد از این دنیا و در جهان آخرت, خیر و صلاح و شادی همه در بهشت جمع می شوند و شر و تباهی و اندوه, همه باهم در جهنم گرد می آیند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم می فرمایند:
دنیا و آنچه در دنیا است, ملعون می باشند جز ذکر خدا و آنچه به آن نزدیک باشد و عالم و متعلم.
پس با واقعیت زندگی نما و در عالم خیال پرواز نکن؛ با دنیا آنگونه که هست, روبرو شو؛ خودت را تسلیم زندگی و همزیستی با دنیا بگردان, دوستی بی عیب در آن نخواهی یافت
و هیچ یک از کارهایت به حد کمال نمی رسد؛ چون صفا و کمال جزو ویژگیهای دنیا نیستند؛ زنی کامل, ایده آل و دلخواه نخواهی یافت: مرد مؤمن نباید از زن مومن متنفر شود؛ اگر یکی از رفتارهای زن برایش ناخوشایند باشد, از رفتار دیگر او راضی خواهد بود.
پس شایسته است که بکوشیم, اصلاح کنیم, عفوا نماییم, گذشت و بخشش پیشه گیریم و آنچه سهل و میسر است, بگیریم و آنچه را که دشوار و سخت است, رها کنیم و اشتباهات را درست نماییم و خود را نسبت به برخی چیزها به بی خبری بزنیم.
منبع: غم مخور
نوشته: دکتر عائض القرنی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر