۱۳۹۱ بهمن ۳, سه‌شنبه

خطاب به اولاد وطن

                                                      نور چشم وطن، ای بچه افغان! افسوس
                                                     دل من داغ شد از دست تو، ای جان! افسوس


                           چند گویم به تو فرزند مسلمان افسوس
                                                                        به تو ای عنصر افسرده ی بی جان افسوس
                               
                           کیست جز تو که کند گریه به ویرانی تو؟
                                                                        آوخ افسوس به این روز پریشانی تو

                           همه بیدار و تو در خواب گرانی تاکی؟
                                                                      غافل از سر ترقی جهانی تاکی؟
                           چشم بر راه کمال دگرانی تاکی؟
                                                                  تو به این پرده ی تاریک نهانی تاکی؟


                       

                           هله برخیز زجا، غفلت بی جا تاکی؟
                                                                  خواب نوشین چه قدر؟ نشئه صهبا تاکی؟
                           نشدی ملتفت و عظمت دیرین تو رفت
                                                                   قدر تو، قدرت تو، عز تو، تمکین تو رفت
                           همه، از غفلت تو شوکت پیشین تو رفت
                                                                   کفر گردد که بگویم به خدا دین تو رفت
                           لیک چشم تو از این معرکه بیدار نشد
                                                                   دل چون سنگ تو زین واقعه هشیار نشد
                           ما به این فکر که تو غیرت دنیا گردی
                                                                   بهر اسلاف وطن باعث احیا گردی
                           دل دانا شوی و دست توانا گردی
                                                               آتش خرمن جمعیت اعدا گردی
                                         

                                          ما نگفتیم زنی تیشه تو بر پای وطن
                                          به کف خویش بزن سنگ به مینای وطن
                                          ای پسر‍! چشم وطن سوی تو باز است هنوز
                                          قوم را جانب تو دست دراز است هنوز
                          

                           مملکت را به تو صدگونه نیاز است هنوز
                                                               فرصت خدمت تو دور و دراز است هنوز
                           وقت بازی نبود، فرصت کار است، بیا
                                                               ای پسر! کار نکردن به تو عار است،‌ بیا


ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منبع: اشعار استاد خلیل الله خلیلی رحمه الله
             

۱ نظر:

Unknown گفت...

خیلی عالیست دوست عزیز شعر بسیار قشنگ!!

پست ویژه

درسی که از تاریخ گرفته شود همین است!

در سی و چند سال قبل وقتی همه چیز به دست آنها افتاد به جان هم افتادند، گفتند آماده نبودیم همه چیز به یکبارگی اتفاق افتاد، طرح ما بر این بود...