چرا من از استقلال یاد میکنم؟

استقلال و آزادی عزت و سربلندی ملتها است.

من باورمندم که ۹۸ سال قبل از امروز مرد و زن افغان در برابر استعمارگرانِ انگلیس به قیمت جان خود آزادی این وطن را گرفتند.
وقتی حرف از استقلال و آزادی میگویم منظورم سپاسگذاری و زنده نگه داشتن آن حماسه ها و شجاعتِ است که سالها قبل صورت گرفته است، من در وضعیتِ از آزادی سخن می گویم که جناح های مختلف در تلاش مسخ روحیه آزادیخواهی اند، جناح های که تلاش دارند تا مسئله استقلال را قومی بسازند، آزادی را منحصر به شاه امان الله بسازند، مردمانیکه سعی می کند ملت را فریب بدهند و ازین فرصت استفادهٔ شوم بکنند. درحالیکه همه اقوام در مبارزه علیه انگلیس سهم داشتند و اشخاص متنفذ از هر گوشهٔ کشور در میدان مبارزه حضور داشتند.
یادمان باشد همیشه آزادی و پیروزی نتیجهٔ زحمات و غیرتِ مردمان فقیر و بی نام و نشانِ بوده که برای حفظ تمامیت ارضی و مقدسات شان از خود گذشتند ولی زندگی بردگی و ذلت بار را نپذیرفتند.
آری!
من می خواهم از زحمات این مردمان بی نام و نشان و مجاهدی یاد کنم که همه چیز را فدای عزت و آبروی ملت، وطن و دین شان کردند.
می دانم امروز از حیث سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در بدترین وضعیت بسر می بریم، دولت مستقل و آزاد نداریم، همه چیز از ما سلب شده ولی زانوی غم در بغل گرفتن و اندوهگین بودن را شرم و ننگ می دانم، من ازین فرصت استفاده کرده در حد توان به دیگران انگیزه می دهم، می خواهم روحیه آزادمنشی و عزت به نفس به مرد و زن این کشور برگردد تا دیگر کسی حاضر نباشد تن به غلامی بدهد.
من تلاش میکنم تا خون افغان، آبروی افغان باید ارزش داشته باشد، دیگر کسی جرئتِ گستاخی و اهانت در حق افغانها را نداشته باشد و من ایمان دارم اینهمه با استفادهٔ اعظمی از هر فرصتی بدست آمدنی است نه شکایت و گلایه از اوضاع و مکر و نیرنگ خائنین.

#امل