نوشته:
داکتر عبدالباسط "امل"
تاریخ جهاد مسخ می شود، حماسه آفرینی میلیون ها افغان وارونه جلوه داده می شود، به نام تاجک و پشتون و .... متفرق می شوند، قبله نخستش بدست دشمن می افتد، طرح شوم برای کعبه می ریزند ولی با اینهمه این مردم هنوز در خواب غفلت بسر میبرند و بیشتر از هم فاصله می گیرند.
هرچند ما در وضعیت نهایت بدی بسر می بریم و هر روز عزیز خود را از دست می دهیم اما در کنار اینهمه منحیث یک مسلمان و با وجود دردسرهای روان مسؤولیت عظیم و بزرگی داریم.
وقتی اسلام دین ما است مسؤولیت بزرگی بردوش ما گذاشته می شود، مسؤولیم تا آرامش و امنیت را به ملت خود بیاوریم، با تلاش شب و روز، در راحتی و سختی به پیش گام برداریم.
قوت سیاسی، نظامی، اقتصادی و... داشته باشیم، فرد فرد این کشور را متحد بسازیم، خون هیچ فردی کم ارزش نباشد و این فقط گوشهٔ کوچکِ از مسؤولیت هر کدام ما است!
مسلمان مأمور است عدل و انصاف و امنیت را برای همهٔ بشریت هدیه بدهد، بدون درنظر داشت رنگ، مذهب و نژاد!
یادت باشد تو مسلمانی و مسؤولی برای برداشتن مشکلات قبل از هر شخصی اقدام کنی.
لازمست فهم صحیح و معتدلِ از اسلام داشته باشیم، اسلام را بیاموزیم، پیرامون روش عملی کردن آن در خود و رسانیدنش به دیگر مطالعهٔ عمیق داشته باشیم.
آری!
هر مسلمانی باید اسلام را بشناسد، از احکام اسلام آگاهی داشته باشد و نگذارد به نام مسلمان تفریط کنند، مسلمان نمی گذارد با استفاده از اسلام احکام و اوامر الهی نادیده گرفته شود و هر بدعت و عمل خلاف اسلامی را پوشش دینی دهند و نیز نمی گذارد با وسیله قرار دادن اسلام افراط شود.
مسلمان جلو هر گروهی که دست به قتل، کشتار، اذیت و آزار مردم می برند؛ می أیستد و نمی گذارد دین عدل و آرامش را خشن و تند به نمایش بگذارند و باعث تنفر بشریت از مسلمان و اسلام گردد.
یادت باشد مسلمان قبل از هر فردی صدایش را در برابر ظلم بلند می کند، جلو ظلم می إیستد، نمی گذارد وحشت و بربریت به نام دین او صورت بگیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر