۱۳۹۸ دی ۱۳, جمعه

حکیمانه بگوییم و عالمانه بنویسیم



عبدالباسط امل
عدهء از دوستان با نشر عکس آصف جلالی حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم را آورده اند که:
" خندهء زیاد قلب را می میراند" 
بعد با آه و افسوس درمورد سوال و جوابش با ملائکه نوشته اند. 
فرمودهء پیامبر علیه السلام برای هر مسلمانی ارزشمند و پذیرفتنی است ولی؛ قبل از همه بیاد داشته باشیم هر زمانی پیامبر علیه السلام می خواستند فردی را متوجه اشتباه یا خطای او کنند؛ بصورت غیر مستقیم و با دادن مثالی در آن‌مورد صحبت می کردند.
این یعنی وقتی جمعی از مردم غم دارند یا برای عزیزی اشک می ریزند شرایط و عواطف شان در نظر گرفته شود. 
می شود سخن پیامبر علیه السلام بدون نشر تصویر فردی یا قضاوت درمورد مرگ و آینده اش بیان گردد.
درضمن شریعت دستور می دهد تا با مردم نظر به عقل و برداشت آنها صحبت شود.
)
والشرع قد أمرنا بأن نخاطب الناس على قدر عقولهم، وذلك مراعاة للحكمة والموعظة الحسنة التي أمرنا الله بها في قوله: ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَن [النحل:125].
وقال الله تعالى: وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً [البقرة:83].
وقال تعالى: وَقُلْ لِعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ [الإسراء:53] ) .
هرگاه مسلمان می خواهد درموردی صحبت کند باید ظرفیت طرف مقابل را درک کرده و کلماتی را بکار ببرد که او بتواند به سادگی بفهمد.
متاسفانه شماری از دینداران و کسانیکه درصدد رساندن سخنِ حق اند هنوز نفهمیده اند برای شنونده و خواننده چگونه صحبت کنند و بنویسند.
ما در سرزمینی بنام افغانستان هستیم، با مردمی سر و کار داریم که بیشتر از ۳۰ سال هست از آدرس دین ضربه‌ می بینند. 
دشمن برای فراری ساختن افغانها از دین؛ شب و روز کار میکنند. لازم نیست مُلّاها، دعوتگران و دینداران با کج فهمی و غلط فهمی خود دشمن را کمک کنند.
ما در صدد رساندن اسلام واقعی هستیم، می خواهیم این را با عمل و کردار خود به بقیه به نمایش بگذاریم پس لازمست متوجه طرز گفتار و نوشتن خود باشیم.
یاد ما باشد هر سخنِ که گفته می شود و هر سطری که نوشته می شود؛ توسط ده ها شاید هم صدها تن ارزیابی گردد، با کوتاهی خود برای استفاده جویان فرصت ندهیم.

هیچ نظری موجود نیست:

پست ویژه

درسی که از تاریخ گرفته شود همین است!

در سی و چند سال قبل وقتی همه چیز به دست آنها افتاد به جان هم افتادند، گفتند آماده نبودیم همه چیز به یکبارگی اتفاق افتاد، طرح ما بر این بود...